Już za chwilę, za chwileczkę

Oboje czujemy, że to już bardzo niedługo. Dzisiejsza wizyta u lekarza potwierdziła, że w każdej chwili Ewa może zechcieć wychodzić. Żona się cieszy, ja się stresuję. Zdążę dojechać (warszawskie korki) i zawieźć ją (je) bezpiecznie do szpitala? Niby wszystko przygotowane, marzymy o tym, żeby pokazać to wszystko maleństwu... Tyle że masa wątpliwości zakłóca spokojne oczekiwanie. A może przesadzam?