Wyszło trochę jak z dylematem fotoreportera wojennego: zrobić dobre zdjęcie czy pomóc ofierze [prawie zawsze wygrywa ambicja i to pierwsze]. Chciałem już wcześniej pokazać, że nasza pociecha nie zawsze jest spokojna i ułożona, ale jak można robić zdjęcia/filmować, zamiast zatroszczyć się o nią i nie uspokajać? I chyba właśnie uchwyciłem moment, w którym normalny grymas zamienia się w płacz, a operator wyłącza kamerę i biegnie na pomoc.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz